Montana is al de 8e staat waar ik tijdens deze TransAm Trail doorheen fiets. Montana is ongeveer 6 à 7 keer zo groot als Nederland en heeft nog geen miljoen inwoners. Dat is zelfs voor Amerikaanse begrippen dun bevolkt.

De bijnaam van Montana is Big Sky Country, duidend op de hoge pieken van de Rocky Mountains in het westen en de brede en grote vlaktes in het oosten. Wat mij betreft kunnen ze het ook Big BLUE Sky Country noemen, want ook hier hebben we alleen maar mooi weer gehad.

Onze route gaat door het zuidwestelijke deel van deze staat. Zoals de naam al aangeeft ligt Montana voor het grootste deel in de bergen, de Rocky Mountains dus. Het laagste punt van Montana ligt nog altijd op bijna 600 meter.

Als we Yellowstone en Wyoming uitfietsen is de eerste plaats die we tegenkomen in Montana: West-Yellowstone! Helemaal ingesteld op bezoekers aan het natuurpark is het hier erg toeristisch, maar er is een prima camping, een Imax-theater waar een indrukwekkende film draait over Yellowstone N.P., en een museum dat gewijd is aan de aardbeving die hier in 1959 heeft plaatsgevonden.

Behalve veel materiële schade en 28 doden, heeft deze aardbeving ook gevolgen gehad voor een aantal geisers in Yellowstone: van sommige is de frequentie van uitbarsten veranderd, andere zijn gestopt met spuiten en er zijn ook nieuwe geisers ontstaan.

De aardbeving heeft er ook voor gezorgd dat er een stuk van een berg in de Madison River is gestort. Daardoor is er in die rivier een meer ontstaan dat heel toepasselijk Earthquake Lake is genoemd.

Helemaal bijzonder is, dat wij 2 dagen later zèlf een aardbeving meemaken! ‘s Avonds even na tienen begint ons houten motelkamertje hevig te schudden en dat duurt bijna een halve minuut. De volgende dag blijkt dat er een aardbeving met een kracht van 5.6 op de schaal van Richter heeft plaatsgevonden; het episch centrum was ongeveer 40 km bij ons vandaan! (Als bewijs hebben we een krant gekocht waar alles in staat).

Tijdens onze tocht door Montana komen we ook in Missoula. Missoula is één van de grotere steden in Montana met bijna 60.000 inwoners. De universiteit van Montana bevindt zich ook in Missoula, en dus zijn er veel voorzieningen. Maar de belangrijkste reden dat de route door Missoula voert, is dat hier Adventure Cycling Association (ACA) gevestigd is. Dat is de organisatie die de route onderhoudt, (uitstekende) kaarten van de route uitgeeft en groepsreizen van de TransAm Trail organiseert.

Een bezoek aan ACA is dus een must; bovendien krijgen we er gratis frisdrank, ijs en een rondleiding door Greg Siple (art director) en kunnen we er gebruik maken van Internet: handig als je een website bij te houden hebt! Ook wordt er een polaroidfoto van ons gemaakt, die op de wand wordt geprikt, waar foto’s hangen van alle fietsers die dit jaar bij ACA zijn binnengewipt. Ik zie dan ook veel bekende gezichten van mensen die ik de afgelopen 3 maanden heb ontmoet.

Tot onze verbazing hangt er ook nog een ander bekend gezicht, dat van Frank van Rijn, onze bekende Nederlandse wereldfietser; hij is met een fietstocht bezig van Denver richting Canada en is hier een week geleden binnengestapt. Wij hebben ons ook op de foto laten zetten in onze shirtjes van de Stichting Klein Verzet.

Er zijn ons in Missoula twee dingen opgevallen, die mogelijk met elkaar te maken hebben: het grote aantal fietsers, en het relatief kleine aantal mensen met overgewicht. Zou fietsen dus echt gezond zijn?!

Het laatste hoogtepunt van Montana is de Lolo Pass. Zowel letterlijk als figuurlijk. We klimmen heel geleidelijk naar 1600 meter en kunnen, mede omdat we op een hele rustige weg rijden, uitgebreid van de prachtige omgeving genieten. Op de pas is de grens tussen Montana en en onze volgende staat, Idaho. Dus over de prachtige afdaling horen jullie de volgende keer meer!

En dan dit nog…

Bijzondere slaapplaatsen
1. Downtown Cameron
Op onze routekaart staat Cameron aangegeven als een dorp, waar zich een camping bevindt. Als we er aankomen twijfelen we of we wel in Cameron zijn. Maar dat blijkt echt zo te zijn, we zien de camping. Bij nader inzien blijkt Cameron te bestaan uit een camping, een café annex restaurant, een winkel en een postkantoor. Het aantal inwoners is 4 (vier!), n.l. de familie die dit alles runt.

We hebben daar ook weer een heel gezellig gesprek met 2 Amerikanen, waarvan de vrouw een zuster in Millingen a/d Rijn heeft wonen. Als ze vertrekken betalen ze alles voor ons: eten en drinken. Het heeft geen zin om hierover in discussie te treden.

2. Bearmouth Lodge
Bearmouth Lodge bestaat uit een camping en een motel. Helaas gelegen naast een snelweg, maar er is geen alternatief. Vanwege de herrie van de voorbijrazende (vracht)auto’s zetten we niet ons tentje op, maar kiezen we voor een motelkamer (ach ja, je verzint steeds een ander smoesje….) De bediening is hier niet geweldig. De klantvriendelijkheid is sterk onder de maat (zeker voor Amerikaanse maatstaven) en alles duurt erg lang.

We komen er al snel achter wat de oorzaak is. De huidige eigenaresse heeft het hier na een jaar al gezien en is niet meer geïnteresseerd in de gang van zaken. De onderhandelingen met de nieuwe eigenaars zijn vrijwel afgerond. Als we vragen hoe laat we de volgende ochtend kunnen ontbijten krijgen we te horen: vanaf 10 uur!! Wij hopen dan al twee uur op de fiets te zitten! We kopen wat sneetjes brood (beleg hebben we zelf op voorraad) à raison van $0,30 per sneetje!

Als we de volgende ochtend klaar staan om te vertrekken, ziet de (waarschijnlijk) nieuwe eigenaresse ons en vraagt of we geen zin hebben in koffie, in bananen en in Gatorade? We krijgen het allemaal van haar! Als zij het motel daadwerkelijk gaat kopen, is het eerste wat ze wil veranderen: ontbijt vanaf 7 uur!

Pawn Shops
In veel Amerikaanse dorpen en steden komen we Pawn Shops tegen: pandjeswinkels. Mensen die in (tijdelijke) geldnood zitten brengen hier waardevolle spullen naar toe, waar ze een geldbedrag voor krijgen, ver onder de werkelijke waarde. Op die manier kunnen ze een schuld aflossen en ze hopen op korte termijn weer over meer geld te beschikken zodat ze het ingeleverde artikel tegen dezelfde prijs + een pandbedrag terug kunnen kopen. Vaak lukt dat natuurlijk niet en dan worden die spullen te koop aangeboden. In de etalages van de Pawn Shops heb ik opmerkelijk vaak wapens en fietsen te koop zien staan.

4-Way-stop
Op sommige kruispunten geldt hier een 4-way-stop. Op zo’n kruispunt wacht elke verkeersdeelnemer op zijn beurt. Je komt aanrijden, stopt en wacht op de auto’s die net iets eerder dan jij bij het kruispunt zijn aangekomen. Pas als je aan de beurt bent, rij je verder. Ik heb nog nooit iemand gezien die voor z’n beurt ging rijden.
Kun je je dat in Nederland voorstellen?

Informatie voor de sponsors:
Het aantal door Valentijn gereden kilometers bedraagt tot nu toe: 6497
Het totaal aantal door Jos gereden kilometers bedraagt tot nu toe: 2106

Het totaal aantal lekke banden bedraagt nog steeds 3 en komen allemaal voor rekening van Valentijn.