Inleiding

Naar de Picos

tekst

foto's

Noorden en westen van de Picos

tekst

foto's

Ten zuiden van de Picos

tekst

foto's

Zuiden en oosten van de Picos

tekst

 foto's

Naar/in Bilbao

tekst

foto's

Algemene informatie

Als we vanuit Riaño vertrekken, moeten we eerst 7 km terugfietsen. Dat is dus ook weer langs het Embalse de Riaño, dus geen straf. Na die 7 km moet er weer geklommen worden, een 15 km lange klim naar de Puerto de Tarna op 1490 meter. Veel 5-6%, dus goed te doen. De volgende klim komt er vrijwel meteen achteraan:  3 km naar Las Señales op 1625 meter. Het enige wat er op deze top te zien is, is een (lieve) loslopende hond... Daarna volgt er een lange afdaling naar Cofiñal; jammer dat het asfalt zo slecht is. In Cofiñal hebben we in een hostal een kamer gereserveerd. Dat hostal hoort bij een bar/cafetaria.

Het is een mooi onderkomen met een tuin erbij. We lunchen heerlijk in de zon. Onze was kan hier mooi in de tuin drogen.

Daarna lopen we even het dorp rond. Daar is werkelijk niets te beleven.

We lopen in korte broek, maar hebben het vreselijk koud.

We drinken in de bar een biertje en buigen ons over de kaart: gaan we richting het Nationale Park Somiedo (ons oorspronkelijke plan) en blijven we op deze hoogte fietsen of gaan we meer zuidwaarts. Moeilijke beslissing, maar uiteindelijk kiezen we ervoor om naar het zuiden te rijden vooral vanwege het betere weer dat we daar kunnen we verwachten. Jammer van Somiedo, want dat schijnt erg mooi te zijn, maar we gaan op onze terugweg de Picos weer in, dus we komen wat natuur betreft vast nog wel aan onze trekken.

Als we de volgende ochtend naar buiten kijken is het strak blauw! Het is wel koud, 6 graden. We hebben ook nog de pech dat het dorp enkele uren geen water heeft. Gelukkig zijn er wat flessen water zodat we toch thee kunnen krijgen bij het ontbijt.

Als we gaan fietsen is het al(!) 7 graden en we rijden dus naar het zuiden. Al gauw komen we langs het Embalse de Porma te rijden. Opnieuw een prachtige route langs een stuwmeer! De weg golft op en neer en we hebben steeds mooie uitzichten.

Na ca. 30 km komen we in Boñar, een gezellig provinciestadje, waar we proberen een kaart te kopen van het gebied (Léon) waar we nu naar toe fietsen. Maar dat lukt niet. Tijdens de koffie boeken we een overnachting in de Auberge San Pelayo in Villarente. We hebben geen idee waar we terechtkomen.

Na Boñar wordt het landschap steeds oninteressanter en wordt het een beetje het fietsen om het fietsen. We wilden warmer weer en dat hebben we nu ook, maar een lange rechte weg zonder natuur om ons heen is ook niet alles.

Villarente lijkt op een Amerikaanse stad. Het is één lange brede weg met verkeersborden erboven en winkels erlangs. Niet zo aantrekkelijk, we beginnen spijt te krijgen van onze beslissing...

Auberge San Pelayo blijkt een herberg te zijn die door veel Santiago-wandelaars wordt bezocht. Het ligt aan één van de vele routes naar Santiago de Compostella. Het is een prima accommodatie, schoon, fraai ingericht en het avondeten (3 gangen met keuze uit 2 voorgerechten, 2 hoofdgerechten, 2 nagerechten,  incl. wijn,  water, in totaal € 13) is heel gezellig. We zitten met z'n achten (6 wandelaars en wij) aan een grote tafel. Ontbijten kunnen we hier dan weer niet. Dat lopen we onderweg vast wel op.

Dat lukt de volgende ochtend al snel bij een cafeetje in Villarente langs de door ons zo verfoeide (Amerikaanse) weg.

De weg naar León is druk en oninteressant, gelukkig is het maar 14 km. Uiteindeljk komen we in het oude centrum van León en dat is mooi. De kathedraal is prachtig en enorm groot! Bij een boekhandel vinden we eindelijk de door ons zo gewenste kaart. We drinken koffie op het prachtige plein voor de kathedraal en het valt ons op dat zelfs op deze locatie, de prijzen heel acceptabel zijn: 2 grote cappuccino’s voor €4,20.

Tijdens de koffie boeken we een kamer in een hotel in het oude centrum, en gaan daar meteen naar toe. We kunnen al op de kamer (het is 12 uur) en de fietsen kunnen binnen staan.

Daarna gaan we de stad in.

León heeft 140.000 inwoners en is de hoofdstad van de provincie Castilië y León. We bezoeken de indrukwekkende gotische kathedraal en horen (in het Nederlands) de bijzondere geschiedenis van dit imposante bouwwerk. We slenteren rond langs oude gebouwen zoals het Botines Huis (ontworpen door Gaudí) en door kleine straatjes.

Daarna buigen we ons over de kaart om te beslissen hoe we verder zullen gaan. We besluiten om in een paar etappes in noordoostelijke richting terug te fietsen naar de Picos om dan vanaf de zuidkant weer de Picos in te trekken.

Met moeite vinden we accommodatie voor de volgende dag in Puente Almuhey.

Daarna nog lang op een terras bij de kathedraal pizza zitten eten. Overal in de stad is muziek of dans. Ziet er gezellig uit. Van de hoteleigenaar horen we later dat het vandaag de laatste dag is van de festiviteiten rond San Pedro.

De volgende dag vertrekken we weer uit León. We zitten middenin de drukke ochtendspits, maar mbv Pocket Earth rijden we zonder problemen de stad weer uit. En na 14 km zijn we weer in Villarente, doen daar boodschappen en drinken koffie.

Al snel komen we op een wit weggetje te rijden. Deze is eerst nog druk, maar daarna rustig, heel rustig. We rijden door agrarisch gebied met veel ooievaars. Op een gegeven moment bij Gifades moeten we een dwarsweg op. Het begint gelijk te stijgen. Het is is een prachtige weg en we vervelen ons geen moment. We zitten weer volop te genieten. Dat hadden we vandaag niet verwacht. Als we in onze overnachtingsplaats aankomen, blijkt dat we nergens een warme hap op kunnen lopen. Uiteindelijk eten we in een kroeg een brood met 2 soorten rauwe ham en kaas en drinken er een biertje erbij.

De volgende dag gaat het vanaf het begin gelijk omhoog. In Guardo kopen we onze lunchspullen en rijden vervolgens door een dal met prachtige bergen om ons heen. Daarna fietsen we langs de Embalse de Compuerio. Dan weer klimmen (5%), dan weer dalen. Ontzettend mooi. We lunchen bij de Mirador de Alba de los Cardaños, met uitzicht op het stuwmeer. Een prachtige plek,  helemaal voor onszelf.

Na de lunch klimmen we door naar de Alto de la Varga (1413 meter), het hoogste punt van vandaag. Wat volgt is een prachtige maar koude afdaling. Wat een prachtige natuur!

Uiteindelijk rijden we Cervera de Pisuerga binnen waar we gaan overnachten. Het eerste aanzicht van het hotel belooft niet veel goeds, maar dat blijkt de achterkant te zijn. De eigenaar is zeer vriendelijk, de kamer is schoon en de fietsen staan in een afgesloten garage. Dus wat wil een fietser nog meer?

We gaan weer op weg naar de Picos de Europa. Dit keer willen we de zuidoost kant verkennen.

De weg vanuit Cervera de Pisuerga gaat heel geleidelijk omhoog en is mooi en rustig. Bovendien is het prachtig weer. Uiteindelijk moeten we over de Puerto de Piedrasluengas op 1355 meter. Eenmaal daar ontvouwt zich een prachtig panorama voor ons... de pieken van de Picos de Europa en dat bij een strakblauwe lucht, geweldig!

Wat volgt is een super afdaling van 27 km door een prachtig landschap naar Potes.

We installeren ons in het appartement dat we voor 3 nachten hebben gehuurd. Het ligt aan een plein, vlak bij het centrum. Het uitzicht van het balkon is prachtig en de fietsen staan weer binnen!

Potes ziet er gezellig uit. Duidelijk wel toeristisch, dus ook wat drukker dan we gewend zijn.