Deel 1: Wageningen - Basel
Vanaf Maastricht gaan we via Gulpen bij Sippenaken de Voerstreek in. Het klimmen is meteen al zwaarder dan in Limburg, maar de omgeving vergoedt veel. Onderweg ontmoeten we 2 mannen die deze route ook fietsen, maar, in tegenstelling tot wat wij van plan zijn, helemaal tot Rome door willen fietsen. We zijn ze later nog een aantal keren tegengekomen. We doorkruisen o.a. het Belgisch natuurreservaat Hoge Venen (Hautes Fagnes, Hohes Venn). Daar zit een afslag in de route die nogal moeilijk te vinden is, zoals ook uit menig fietsverhaal blijkt. Je moet op een bepaald moment een ondiepe geul oversteken om de route op een onverhard pad te vervolgen. Ook wij hadden moeite om de juiste plek te vinden, o.a. omdat door de vele regen het geultje inmiddels een riviertje was geworden. Maar gelukkig treffen we de Rome-gangers weer, die de juiste doorsteek wel hebben gevonden en daar onder een boom zitten te lunchen en schuilen. Hier mogen eigenlijk geen fietsers komen, maar als je het routeboekje kunt laten zien, heb je ontheffing!
De route voert daarna verder over bijna alleen maar rustige, meestal verharde weggetjes, o.a. langs de Our, Sauer en Mosel, grensrivieren van Luxemburg en Duitsland. Uiteindelijk komen we via Vianden in Schengen, het bekende drielandenpunt van Luxemburg, Duitsland en Frankrijk. Schengen is dus inmiddels een toeristische trekpleister geworden! Hier zijn we Frankrijk ingereden. De route gaat vervolgens door Noordoost Frankrijk, een nogal ontvolkt gebied, waar je bijtijds inkopen moet doen, omdat er in menig dorp geen bakker of winkel meer te vinden is. Als het weer dan ook nog slecht is, maakt zo'n streek een wel erg desolate indruk.
buurt van Sarrebourg
Beroemd glas-in-loodraam van Chagall in Sarrebourg Een wat grotere plaats op onze route is Sarrebourg, wat er gezellig uitziet en waar o.a. een fraai gebrandschilderd raam van Chagall te zien is. In de omgeving bevindt zich een ruïne van een Gallo-romaanse nederzetting en er is ook nog ergens een volksfeest. Voor ons reden genoeg om na 8 fietsdagen een rustdag op te nemen, om deze zaken eens rustig te kunnen bekijken. Helaas valt de rustdag grotendeels (letterlijk) in het water, de regen komt weer eens met bakken uit de lucht.
De volgende dag staan de eerste cols op het programma: de Col du Donon (767 m) en de Col de Steige (534 m). Nog niet zulke hoge dus, maar toch zitten er al een paar gemene stukken van 8% tussen. En als het dan ook weer regent, is het toch nog zwaar. We zijn inmiddels in de Vogezen aangekomen. We kunnen hier kiezen tussen de hoofdroute die vooral door bekende, toeristische plaatsjes gaat (de Route du Vin), en een alternatief dat meer door landelijke gebieden voert. We kiezen voor de laatste, maar hebben daar achteraf spijt van. We hebben wel erg veel maisvelden gezien, en als je dan zelf ook nog in het landbouwkundig onderzoek werkzaam bent....
Na de Vogezen volgt de Jura en dat betekent dat we in de buurt van Zwitserland zijn aangekomen. Op onze twaalfde vakantiedag (= elfde fietsdag) rijden we bij Dornach Zwitserland binnen. We hebben tot nu toe nog geen dag gehad waarop het niet heeft geregend! En vanwege al dat slechte weer (koud en nat) hebben we nog steeds niet gekampeerd, maar overnacht in hotels, hotelletjes, pensions en Privat Zimmer. Volgens de kranten is het echter in het zuiden van Zwitserland veel beter. We besluiten dan ook onze plannen bij te stellen en niet de route te vervolgen tot Chur, maar vanuit Basel eerst (met de trein) naar Wallis (in het zuiden) te gaan en dan tegen de klok in weer terug te gaan fietsen. We zullen dan gebruik gaan maken van het uitgebreide en bewegwijzerde netwerk van Zwitserse fietsroutes.
|
![]() |
Wageningen
- Basel
|
![]() |
|
Rondje
Zwitserland
|
|||
algemene informatie |
bijgewerkt: 25-nov-2022